\'\'Hava ayaz yerler ıslak
Hüzün düşer gecelere
Masum bakışlarda korku
Ayrılık düşer hecelere...!\"

Gün dönümü... Mavinin gri, grinin terki ile katran karası geceye dönüşümün arifesinde insanlar telaşta karınca misali sağa sola koşuşturmakta haliyle fani âlemin yorgunluğunun atılması gerekmekte…

Durakta üst baş dağınık kâh gülüş kâh ağlamaklı kendince söylenmekte bir garip kadın… Yaşanmışlığın acıları çökük yüzünde hatlar ile belirgin… Donmuştu bakışlarım bir süreliğine seyre daldım… Ne idi onu bu hale düşüren muamma…

Kimi vakit tebessümlerimiz vardı içimiz kan ağlar lakin dışa yansıtmadan güller dağıtırız dört bir yanımıza… Kimi vakit ise saydam sıvı gözden sağanak, sağanak akmakta/da derler yine ne derdi vardır/da ondan akar gözyaşları… Oysaki mutluluktan sebil etmiştir düşen damlaları… Yine bilinmezlik Sır perdesi vakıf olan bilir…

Bir af çekerim kendimce dualar düşer dilime can aciz… Elhamdülillah… Rabbim yardım eyle… Hüzün yüklü duygular kemirmektedir zihnimi usul, usul boynum düşük biçare ayrılırım duraktan…

Ömür zembereği yeniden kurulacak… Kolluk kuvvetleri devriyede yarasalar zikzaklı çizgilerle dönüşmektedir semada… Baykuş hüzün besteleri çalmakta… Ayyaşlar kolbastı havası ritminde… Köpekler boş midelerine birkaç parça koymak için çöp eşelemede taki seher vakti bir hoş seda ezan sesi ile yeni gün tebessümlerini düşürecek. Ne getireceği belirsizlik… Umud diye teselli bulduğumuz mavi düşlerden uyanışımız ile hengâme arasında yer bulacağız…mı ??? acaba...

Vakit-i sükût ile… Dualarda kalan tutunuş…!