Ben hiç bir şeyi –matematiksel olarak saymak  istemiyordum…

Bir gün sınıfa girip yoklama yaparken bir öğrencim yanıma geldi. 1. Sınıftaki bu şirin öğrencim merak dolu bir şekilde ;

“Öğretmenim siz her gün bize bakarak fısır fısır dudaklarınızı kıpırdatıyorsunuz neden öyle yapıyorsunuz dua mı ediyorsunuz ? Diye sordu…

Çok güldüm; ancak öğrencime; yok canım dedim hayır yoklama alıyorum.

*****

Ben saymak istemiyordum !...

Ben saymıyorum, sayı saymayı unutalı çok yıl oldu… Babamın ben küçükken içtiği sigaraların hesabını yapamıyordum ancak ona çok zarar verdiğinin farkındaydım… Biraz da büyüklerimin etkisiyle kendisine şöyle bir söz söylediğimi hatırlıyorum:

- Babacığım sen sigarayı bırak ben de emziği bırakacağım…

Babamın çok düşünceli biri olduğunu ve hemen bunu gerçekleştirdiğini belirtmem gerek !...İşte bu güzel davranışın bendeki ve tüm ailemdeki en güzel yansımasının hepimizin sigaradan uzak kalması olarak yaşadığımızı belirtmem gerek …

*****

Durup parmak hesabı yapmak hiç de hoş değil ama ne yapalım yaşlılık işte…saysam saysam parmaklarımı sayıyorum ,sevdiklerimi sayıyorum, haaa bir de babam her gün eski defterini çıkarıp bu dünyadan göçen  dost ve akrabaları sayıyor!...

Komedi diye yazmıyorum… internette bir yazı dolaşıyor şu anda “Matematiği zayıf bunca insanın menfaatlerini eksiksiz hesaplaması bana ilginç geliyor !” diyor … ne güzel ve acı bir söz …evet… etkilenmemek elde değil…

Para mı ! Bir harçlığım var işte…

Sağlığım mı ! içtiğim hapları sayıyorum…

Bazen yerimde sayıyorum…

Bazen günleri sayıyorum… Sayılı gün çabuk geçer denir…Öyle de oluyor…

Hep sayıyoruz da yaşımızı , aslında neden geri saymış  ! olduğumuzun farkına varamıyoruz bilemiyorum…

Büyüklerimi mi! Allaha şükür sayıyorum, seviyorum…

Canıma minnet sayıyorum… Görünce onları altın bulmuş gibi seviniyorum ve ölçüsü yok elbette, sevginin kantarı, ölçüsü yok  biz hep böyle düşündük, böyle yaşamayı hoş bildik…

Kuzum, saymak kolay olsaydı, bu kadar evrende kim bilir ne kadar varlık var, meselâ böceklerin sayısı tüm diğer canlılardan daha fazlaymış… Gezegenleri sayıyorum…Mesela Mars’taki Olympos dağı 22 Km yüksekliğinde ve Güneş Sistemindeki en yüksek dağmış , Mesela Edison’un pek çok deney yaptıktan sonra ampulü bulduğunu sayıyorum …Ancak saymanın ötesinde çok ötesinde farklı şeyler düşünmek gerektiğini düşünüyorum…

Öyle ya ne de olsa buluşlarımızı saymak yerine yapılmış  buluşları saymak belki de geri kalmak demektir. Öyle ya bir hediye mi alacaksın ; fiyatından önce anlamını, ne işe yaradığını say, kendi üretiminin pek çok malzemeden daha anlamlı olabileceğini varsay… çocuğun gülüşünü, arının peteğini, ağacın dalını, yaprağını,bu gün size kaç kişinin güler bir yüzle “merhaba” dediğini say,hiçbir şey bulamıyorsan ;oturup geçen günlerde neler yapmadığını ,neden yapamadığını say…Gözün dışarıda ve yükseklerde olmasın… sayacaksan herkesin bir yanılma ,yanlış yapma olasılığının olabileceğini say…Birilerini üzmek için değil, sevindirmek için doğduğunu varsay… Pozitif düşün, ancak hayat merdivenlerinden çıkarken şairin dediği gibi “ağır ağır” çık …Doğrusu saymak olsaydı  “saya saya” çık derdi değil mi ?

Her neyse sizlere “ya sabır” dedirtmeyeyim  vakit ayırdığınız için çok teşekkürler!...

HALİDE EDİP AVCI-13.12.2015

SAAT: 22:31