Ne zaman bir gül görsem açmış üstünde çiy
Birden güzel yanakların düşer aklıma
Ne zaman bir çöl görsem uçsuz bucaksız
Bir kez daha eser saçların rüzgârında

Sen varken her şeyim vardı benim
Yoksun:  şimdi en yoksul benim
Sen ölmedin amma bende sevdiğim
Öldü artık zihnimde o nadide gülüşlerin…

Sen bir düşmanım olsan daha iyi derdim
Çünkü senin varlığın da yokluğun da; derdim
Sana kızıyorum ama  hiç bir şey diyemedim
İşte bu nedenle en kötü dostum sendin.

Ağlıyorum susmayacak bu ağlamalarım
En güzel günlerim senle geçmiş :anladım
Şimdi bakıyorum ki her şey yarım
Gül yüzün  açmamış da tek diken bittin…

Ben varlığımı  adasam da istediğime
Sen bir sızı olarak kalacaksın yüreğimde
Ben terk edip gittiğimde bile başka yerlere
Ruhum bırakmayacak buraları her   daim..

Ağlamalar içindeyim,hep kederlerde
Leyla olup da gezsem de çöllerde
Kendimi savurup da düşşem yollara
Gül yaprakları yağar gözlerimden yine de

 Halide Edip AVCI

09.03.2012