Sırtı Anne ve babasıdır. Sırtını dağ gibi yasladığın güvendiğin Koca bir çınardır gölgesinde dinlendiğin Denizdir sevgisinde yüzdüğün! Gittiklerinde, Nazın biter,çocukluğun gider Canın yanar,için kanar Ama hayat yine de devam eder!
Kolları Kardeşleri arkadaşları dostlarıdır. İlişkiler ne kadar iyiyse hoşsa O kadar el sıkışır kardeşçe dostça Hayata bakışın değişir Yaşanan her şey güzele dönüşür! Kırgınlıklarda, Kaybının olmadığını zannedersin Gönlün geçer,ruhun çöker Yalnızlığın bile firar eder!
Ayakları Çocuklarıdır. İnsanı ayakta tutar,dengedir En değerli varlıktır. Çocuklarından yoksa bir sıkıntın Git gidebildiğin yere kadar! Üzerse seni her neyse Gidemezsin bir adım bile öteye Yığılıp kalırsın öylece Dengen bozulur böylece!
Yüzü Eşidir. Her şey onda yansıyan bir aynadır Yaşanan ne varsa ayan beyandır. İnkar edemez anlatır duruşuyla Varsa gözlerinde ışık Ona görünür her şey şık! Gülebiliyorsa gözü yüzü Eşinde görülür özü sözü Tut ki gözlerinde yaş Üzüntüden telaş Suratı olmuş nahoş Diyebilirmisin ki benden hoş!
-AYLA CERMEN TÜFEKÇİ-
|
|
|
Bu şiir 1066 kişi tarafından okundu. |