Seni her düşündükçe, kendime kızıyorum Bahçemdeki menevşe, güllere acıyorum Ben belki de seninle, son kez görüşüyorum Allah’ın yazdığını, bozmak olur mu canım?
Etrafımda hülyalar, bak yine doluştular Çiçekler, dallar bile, yanımda konuştular “Olmaz” bu sevgi diye, beni sorguladılar Şimdi beni üzüp de, yazmak olur mu canım?
Zaman mekan önemli, yine gözlerim nemli Okudum birer birer, yazdığın nağmeleri Sende acı ve hüsran ,beni de üzüyorken Söyle bu rikkatime , kızmak olur mu canım ?
Bu kırgın gönlümle ben , ağlayıp duruyorken Sen yaşlı gözlerimden, hesabı soruyorken Eğilip de içtiğim, bu aşk muhabbetinden Beni sorumlu tutup , kaçmak olur mu canım?
Canım böyle üşürken, bu soğuk cümlelerden Her zaman ellerimden, yar tuttu beni böyle Sanma deniz tutması, içtik aşk şerbetinden Bizi değersiz görüp, üzmek olur mu canım?
HALİDE EDİP AVCI 25.10.2014 SAAT:19:05 |