MÜLTECİ YALNIZLIĞIM
ne zaman sus olsa yüreğim mülteci yalnızlığıma sığınırım feryadımın sessizliğinde figanım arşa çıkar derinlere gömülürüm
bugünlerde garip bir hal var üzerimde sanki göğüs kafesim yüreğime dar geliyor ruhum azade,başıboş diyarlarda içimdeki karışık duygular lunaparktaki çarpışan otolar gibi
z/amansız bir keder sarmalında zamanın neresindeyim bilmiyorum yetim gönlümdeki ahuzarımla bir bilinmeze doğru kaybolup gidiyorum militan düşlerimi yüreğime gömerek
kelebek ömürde arsız bir arzu var içimde tarifi olmayan henüz adı konulmamış tutkulu bir vazgeçilmezlik
gökyüzü kara,güz bulutlarıyla kaplı gündüz ama hava akşam gibi ruhum zifiri karanlık dilim tutuk söze nereden,nasıl başlayacağımı bilmiyorum
bazen uzaklaşıyorum kederimden kendimi dinlemek istiyorum gözlerimin uykusuzluğunda hüzün dolu gönül heybemden boşaltıyorum miadı geçmiş hayallerimi
gezinirken gönlümün en derin tenhasında ruhum akıyor gözlerimden yüzümde garip bir tebessüm ağlıyor gözlerimin yeşilinde saklı kalan yaşayamadığım baharlar için
AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 01.10.2018 |
|
|
Bu şiir 1176 kişi tarafından okundu. |