Bakışırken aynalarla,
Olur olmaz gülümserim,
Deli der bir gören olsa,
Ama olsun iyimserim,

Yazmadığım oyunlarda,
Mutluluğu oynuyorum,
Ben yüreği kan ağlayan,
Yüzü gülen palyaçoyum.

Bazen bir göl kıyısında,
Mavi günler düşünürüm,
Bir aşk konar avucuma,
Tam tutarken düşürürüm,

Evde bir ses olsun diye,
Yol veririm ıslığıma,
İnce ince ve her gece,
Yağmur yağar yastığıma.

Sabah akşam sofralarda,
Aşım suyum tek kişilik,
Çeken bilir şu yalnızlık,
Zor kardeşim ,zor işçilik.

Yalçın Benlican
izmir 28.03.2004