BU DEM HİCRANIN DEMİ
Yüklenmiş gam yükünü, limanda durmaz gemi,
Otur karşıma gönül, alalım cam – ı cemi.
Neş’eler sürgün olsun ömrün son baharından,
Gül solsun, bülbül sussun, şad edelim elemi.
Nihaventten çalmasın artık tamburlar, neyler,
Tarumar olsun gülzâr, essin hüzzam meltemi.
Mihrican vursun güle, saçını yolsun sümbül,
Dargınız vuslatlara, bu dem hicranın demi.
Buluttaki ay gibi pinhan etti hüsnünü,
Gelmedi gül kokusu, görmedik gonce femi.
Duyurmadık ağyara gönüldeki feryadı,
Çile meyhanesinde meze ettik elemi.
Kalmadı bir arzumuz ömür denen masaldan,
Vursun tir – i müjgânla, gelsin, kırsın kalemi.
Tir – i müjgân : kirpik oku |