SEN BENİ SENDE ARA
Vedasız ayrılırken limandan en son gemi,
Sürükledim sonsuza, unuttuğum gölgemi.
Ardımdan tek sallanan hicranın soğuk eli,
Ahiri yok vuslatın, olmamıştı evveli.
Hayaller dağ ardında, umutlar dünden ölü,
Arkamda karanlıklar, önümde hüsran çölü.
Hasretlik, can yoldaşı, yokluk, en vefalı yâr,
Hangi dağın ardında, mutluluk denen diyar?
Göç mü etti bulutlar, nerde çöle yağan su,
Bâd-ı sabâ vefasız, gelmez cânân kokusu.
Kırılmış sevda sazı, lâl olmuş şakıyan dil,
Tükenmiş ömür yağı, sönüyor en son kandil.
Yanardağlar hep susmuş, soğumuş sevda külü,
Derman olmaz derdime, nazlı yârin kâkülü.
Canda can dedim sana, bende ben ettim seni,
Gelip yolcu etmedin, çok gördün son buseni.
Aklına düştüğümde sen beni sende ara,
Bilemem ki, mahşerde kapanır mı bu yara. |