Düşüncelerimle yargılama Tohumum toprağa düşer Filizlenir, yeşerir, kök salarım, çoğalırım Düşündüklerim davacı olur Başına bela olurum. Sen mi bizi sattın cellata, canilere, sürüngenlere,soluncanlara Sen mi ispiyon ettin yarınlarımı Sen mi biledin usturanın ağzını umutlarıma Sen mi balçıklaştırdın demir kapının anahtarını Sen mi yazdırdın kara betonlara adımı. Ben susmam susarsam gök yarılır, kalemim deşifre olur. Zaptiyeler baş gelemez, mahpushane yurdum olur Düşüncelerimle yoğrulurum, çoğalırım, başına bela olurum. Sigaramın dumanı genzime vurur ranzada izi kalır Koynumda bir çocuk uyur Öfkelerim kudurur, başına bela olurum. Ey egemenler, pireler Cennet eşiğine servet serenler Vicdanı esir gecelerinizle Mısır\\\'a sulatan olmayın Yeniden çocuk doğarım çoğalır çığlıklarım Gerçeklerim iğne ucu Elleriniz zehiri banar İhanetleriniz fikir hücrelerimde boğulur. Dokunmayın dokunmayın kalemime Şehrimin slogonları hortlar Masallarınız ürperir Masallarınız diz çöker yarınların önünde. Öfkelerimin fitilini tutuşturmayın Ateşim göklere savrulur Düşüncelerim dirilir, çoğalırım Başına bela olurum...
MEHMET GÜVEN... |
|
|
Bu şiir 1397 kişi tarafından okundu. |