Ne inadından geçti, ne tatlı dilden anlar;

       Başımdaki büyünün bağını bozamadım.

       Ne aklım doğru yolda, ne yüreğim söz dinler,

       Uçarı hevesime bir mezar kazamadım.

                *              *               *      

                 Kalemim yol bulamaz, kör lamba ışık vermez,

                 Gözlerim kararmada, elim fırçaya varmaz,

                 Bir haşarı bir hayta, hayalin bir an durmaz, 

                Ak kâğıda en uysal resmini çizemedim.

                       *             *             * 

   Ağzımda ana dilim, güler naçar halime,

   En sadık kafiyeler gelmez oldu dilime,

   Mısralar ölçü tutmaz, isyanda her kelime,

   Gözlerine ilahi şiiri yazamadım.

         *            *            * 

              En tatlı baharları sermek ayaklarına,

              En içten besteleri sürmek dudaklarına,

              En güzel ışıkları vurup yanaklarına,

              Billur sesli renkleri odana süzemedim.

                 *          *           * 

 Sende yaşamak, senle bitmek bütün emelim;                               

 Senin için kar oldum, eridim, coşkun selim,

 Peşin sıra apansız sürüklenen bir yelim,

 Gezindiğin yollarda esip de tozamadım.

          *           *            * 

         Gönlümün kâsesine mücevher gibi doldun;

         Ben kaçtım, sen peşimde; aradım; sen yok oldun,

         Ne tadı var özlemin, ayrılıkta ne buldun?

        Aşk hüzne kilitlenmiş, hikmeti çözemedim.