Katran karası gecelerime, Sen ışık ol; Her seher bülbül sesine, Aşina söğüt yapraklarıyla, Üşümüş bir dere şırıltısıyla harmanlanmış, Bu sabah bestesi, Fısıltılarla sana ulaşsın. * * * Ya ışık ol ya ses; Ya hiç girme penceremden, Ya da bir sabah vakti es. Karanlık ruhumuzun açılsın perdeleri; Sedanın yankısı çınlasın, Sükûta yatmış baharımızda. Bu sonsuz bekleyişimize cevap, Kucağından davetkâr güfteler taşsın. * * * Aldırma akşamın gül rengine; Sen sabah demlerinde güzelsin. Sen umutlarımıza liman, Varılacak son nokta, Işıldayan emelsin.
Yürek ol,cesaret ol, Emekleyen arzularımız sevdanın peşinde koşsun.
* * * Bu şehrin akşamları, Ciğerlerimizden sabah kokularını sormadan, Damarlarımızdaki kanın koşusu durmadan, Yürek kendini zincire vurmadan, Bırak gönül haddini aşsın.
|