bir gün
sende bakakalırsın
bir gidenin ardından
ensenden beline
        ince bir ter süzülür
gözlerine vurur
     içindeki denizin dalgaları
zamanlı zamansız yutkunursun
zor tutarsın kendini
         ağlamamak için
bağırmak geçer içinden/
                       \"gitme\" diye
pusudaki gururun
              engel olur bağıramazsın

yüzünde belli belirsiz hüzün
                    içindeyse sağanak
umudun, kör karanlıklarda kaybolur
kuş kanadında kalır kokusu
yol kısalır, gece uzaaar gider
soğur her şey
sokak, kaldırım
ve koca şehir
sen,
sen için için yanarsın,
artık yalnızlık
soğuk bir zehir...