Skip to Menu Skip to Content Skip to Footer

  • Yayın Akışı
  • Yönetim Kadromuz

Şiirler
Anasayfaya DönAnasayfa » Genel
Şairler » [ A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z ] «
Şiirler » [ A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z ] «
Küçük bir çocuktum
Küçük bir çocuktum
Kırlarda bahçelerde
Gezinir durur
Bentlerde oynar
Kağıttan gemiler yapar
Arklarda yüzdürür
Çamurlara bulanır
Karıncaları sever
Yuvalarını izler
Yollarını açardım.

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm...

Akşam olunca
Ezan okununca
Eve dönerdim
Anam azarlardı
Nerelerde kaldın?
Yine mi ?
Çamurlara bulandın
Karaoğlum derdi
Dövecek olurdu
Dövemezdi
Kıyamazdı
Yorulur
Olduğum yere kıvrılır
Sessizce uykuya dalardım.

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm...

Sabah güneş doğunca
Erken kalkar
Misket yuvarlar
Misketin etrafında
Dönerdi hayatım
Bazen delicesine
Lastik topun peşinde
Koşar, goller atar
Bazen
Çelik çomak oynar
Yorulurdum, acıkırdım, susardım...

Kuru fasulye, keşkek
Yemeğine yangındım
Meşe ateşinde kızaran
Hamsiyi severdim
Bir de fırıncının
Kara kaşlı, kara saçlı
Biraz şişmanca
Firuzesine vurgundum.

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm...


Orta çayırın bahçelerinde
Yemyeşil ağız değmemiş
Çayırlarında,
Alaca süt ineklerini
Otlatır doyururdum
Büyük ceviz ağacından
Cevizler koparır
Bir bir sayar
Paylaştırırdım.

Yamalı pantolon giyer,
Lastik ayakkabıyla gezer,
Yağmurlu havalarda,
Dolardı yağmur suları,
Küçücük ayağıma,

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm.

Sabahları erken kalkardı
Anamız,
Annem tandırında
Çörekler yaparken
Yardım ederdim
Nasılda sevinirdi
Küçücük yardımlarıma
Kara gözlerime bakar
Karaoğlum derdi
Başımı okşardı
Gözlerinin içi gülerdi.

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm...

İlkokul birinci sınıftaydım
Siyah önlüğümü
Beyaz yakalığımı
Kendim giyerdim
Çantamı sırtıma aldığımda
Anlardım hayatın ağırlığını
Kaşlarım çatılır,
Ey hayat!
Korkmuyorum
Senden diye, bağırırdım

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm...

Ailenin en büyüğüdüm
Karayağız bir çocuktum
Kimi zaman için, için
Sebepsiz yere
Kendi kendime ağlardım
Kimse bilmezdi,
Ağladığımı...

Ve birde en çok,
Serçelere üzülürdüm,
Ne kadarda güçsüzler diye
Kelebekleri sever
Kedilere
Beslenmemden verirdim.

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm.

Yıllar sonra,
Ondört yaşımdaydım
Serpildim, büyüdüm
Bıyıklarımı terlettim
Baba ocağından
Ana kucağından ayrıldım
Bilinmeyen illere
Tanınmayan iklimlere
Yollar aldım...

Kara kışlarda
Karlı yollarda
Boranda, tipide,
Bir başıma kalakalsamda
Her türlü zorluğa alışkındım
Yıldırmadı hiçbir rüzgar beni
Es be! kahpe rüzgar es
Nerden, nasıl esersen es
Ben meşagget hamuruyla
Yoğruldum, büyüdüm
Bir başıma hayata atıldım.

Küçüktüm,
Ve ben büyürdüm.

Ruhumda buruk hayaller
Vuslatta alev,alev düşlerim
İdeallerim, ülkülerim
Ötelere dair hesaplarım
Olsada,
Türlü türlü zorluklarım
Küçüktüm
Ve ben büyürdüm
Aşılmayan dağları
Geçit vermeyen yolları geçerdim
İnancımla,
Surda gedik açtırmadım,
Hayatı, öteleri Rabbi tanıdım,
Tanıdıkca büyüdüm,büyüdüm,
Büyüdükce küçüldüm,küçüldüm

Ve ben büyüdükce, küçülmeyi öğrendim...
Şair
Çetin Yaleyza

Çevrim Dışı (Offline)
Diğer
Bu şiir 1499 kişi tarafından okundu.
Şiir Oylama

Beğeni Derecesi : 1.4 / 5 ( 17 kişi tarafından oylandı. )

Yazar Yorumu
sabila

10.10.2010 12:02
Ahh canim gardasim,tüylerim ürperek yüregimde sizi gözlerimde yaslarla okudum..
yüregine emegine kalemine saglik..
sonsuz sevgiler saygilar
Çetin Yaleyza

10.10.2010 23:49
sabila ablası çok teşekkür ediyırum...dünlerden bugünlere bir çok şey değişti...bizler bile yıllar geçti değiştiki ihtiyarladık...selam ve sevgilerimle...
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler. Lütfen üye girişi yapın ya da kayıt olun
 

Istatistikler

Toplam Üye:2308
Aktif Üyeler:2264
Son Üyemiz:DayanaWrops
Son Ziyaretçi:Düşdeniz

CEP TELEFONU İLE DİNLE